Nog een weekje om je eigen top 5 in te sturen, en gewoon een toffe denkoefening. Doen!
118 x dingen om over te reflecteren… Hasbara! Wanneer een overheid een apart propagandasysteem heeft voor de rest van de wereld…
In een vorig stuk over de consent factory gebruikte ik een aflevering van de podcast The Daily Zeitgeist met presentator Miles Grey en komiek Matt Lieb. Die Matt Lieb heeft ondertussen een nieuwe podcast gelanceerd getiteld Bad Hasbara, en naast bad jokes en veel gewauwel (zo heb ik mijn podcasts graag, maar ik ben dan ook een Gen X’er in mijn veertiger jaren) zitten er heel veel interessante dingen in de gesprekken die hij voert. Dus bij deze: wat kunnen we leren van bad hasbara?
Lees verder
117 Wat is een genocide?
Eén van de eerste blogs die ik schreef op dit platform gebruikte het woord genocide. Het ging toen over de manier waar Daesh in Syrië en Irak de Jezidi’s probeerde uit te moorden omdat het duivelsaanbidders waren (ofzo, wie weet met Daesh, ze zijn niet altijd rechtlijnig in hun denken).
In de tussenliggende jaren hebben we nog wel wat situaties gezien op het internationale toneel waar het woord genocide werd gebruikt: de situatie van de Rohingya in Myanmar, van de Oeigoeren in China, de manier waarop hindoenationalisten in India de burgerrechten van moslims afnemen… En in 2023 hoorden we opnieuw meer over Palestina, en werd het woord genocide gebruikt voor de acties van de Israëlische overheid in Gaza.
Maar wat betekent het? En waarom zeg ik niet gewoon meteen dat die dingen een genocide zijn, maar dat mensen dat woord ervoor gebruiken?
[KLIFHANGER! Je ziet, er gaat echt wel denkwerk in het schrijven van deze teksten hoor 😉.]
Lees verder116 x dingen om over te reflecteren: de Israëlische geschiedenis is misschien niet zo ingewikkeld als je denkt (interview met Illan Pappé)
Er zijn de voorbije weken heel veel dingen gepasseerd waar ik over wilde schrijven, en die heb ik allemaal gebookmarkt. Er staan nu meer dan 600 links in mijn favorieten onder de noemer Gaza 2023, en het voelt een beetje zoals alles voelt in het huidige conflict: door het bos de bomen niet meer zien.
En dus gooi ik er gewoon deze tussen, want ik zat daarnet met mijn rijstpapje met gebakken peren en kaneel te kijken naar mijn dagelijkse dosis Majority Report, en ik vond dit razend interessant.
Voor The Majority Report deden Sam Seder en Emma Vigeland een interview met historicus Illan Pappé, die ik niet kende, over een aantal mythes rond Israël en Palestina. En na tien minuten had ik al meteen twee dingen gehoord die ik in de voorbije 20 jaar nog nooit gehoord had, dus dat leek me wel interessant om te delen.
Lees verder115 X dingen om over te reflecteren… 2: Wees kritisch voor Amerikaanse media, die zijn anders dan Europese, Israëlische, Palestijnse of Arabische. (M.a.w. wees kritisch voor alle media). En luister misschien niet teveel naar Sarah Silvermann?
Eén van mijn favoriete podcasts is The Daily Zeitgeist, ooit begonnen bij Cracked.com en nu al enkele jaren gepresenteerd door Jack O’Brien en Miles Grey. In de aflevering van 19 oktober had Miles komiek en podcaster Matt Lieb te gast om de trends op twitter te bespreken, een verkorte versie van de langere show, en één van de items was een tweet van de Amerikaanse actrice en komiek Sarah Silverman. Zij schreef iets over het conflict in Israël dat heel wat tegenstand opwekte, nl. dat Israël het recht heeft om de waterkraan dicht te draaien in Gaza zolang Hamas de gijzelaars niet vrijlaat, en dat Israël dat water sowieso al gratis geeft terwijl het dat niet moet doen. Silvermann stelt dat als Hamas geen miljarden dollars zou uitgeven aan terrorisme, ze zelf de infrastructuur zouden kunnen bouwen om aan water te geraken.
Lees verder114 X dingen om over te reflecteren in het licht van het escalerende geweld in Palestina 1 Megafoon voor stille stemmen
113 X dingen om over te reflecteren bij de escalatie van het geweld in Palestina 0: intentieverklaring & bronnen
Wie al eens over mijn blog gestruikeld is, of zich verplicht voelt elke editie te lezen uit affectie en loyauteit (dag moeke!) of wie al eens een pagina van mij onder de neus kreeg voor een godsdienstles (sorry daarvoor, Nederlandse leerlingen die soms mijn blogs krijgen als impuls in de les), weet dat ik altijd probeer om objectief te zijn: ik vertrek vanuit een vraag en probeer die vraag met bronnen en nuance te beantwoorden. Soms ben ik kort en oppervlakkig, soms ben ik héél gedetailleerd. Soms kan ik delen van de vraag niet beantwoorden, en soms is de vraag niet het belangrijkst.
En soms heb ik gewoon geen antwoord.
Lees verder112. Hoe kritisch-denk ik? #1. Neem verschillende perspectieven in
Ja, foto’s over kritisch denken zijn saai, dus ge gaat het hiermee moeten doen.
Af en toe peins ik mijzelf te pletter. Dat heet in professionele termen “negatieve faalangst” en is een kenmerk van “perfectionisme”, maar wat er in de werkelijkheid gebeurt, is dat ik denk: “het zou mijn leerling-filosofen helpen mocht ik wat dingen schrijven over hoe kritisch denken werkt” en dan denk “hoe begin ik best?” en dan duizend ideeën heb over hoe ik best begin, en niet begin. [x]
Maar dan komt er een godsgeschenk op mijn pad zoals dit opiniestuk van Karl Vannieuwkerke getiteld “Karl schrijft een brief naar elke toevallige passant: “Jij kan iemands dag maken met een klein gebaar. Velen zullen je dankbaar zijn. Ik ook“
In dit artikel drukt Karl Vannieuwkerke uit dat hij graag vriendelijk begroet wordt door de mensen, en het jammer vindt dat de mensen hem niet vriendelijk begroeten. Hij spoort zijn lezer aan om hem wel vriendelijk te begroeten, en misschien zelfs gewoon iedereen:
[H]et goede gevoel dat je overhoudt aan een wederzijdse begroeting tussen twee voor mekaar onbekende mensen plaats ik ver bovenaan op de lijst van genot van kleine dingen. Ik kan het iedereen aanraden. Vriendelijk zijn kost niets. Integendeel, het levert alleen maar een goed gevoel op.
Klinkt goed toch? Niks om kritisch over te zijn, toch?
FOUT!
Lees verderluistertip: Lynn Berger in gesprek met Rutger Bregman over zorg, kinderen en beschaving
Daarnet aan de afwas beluisterde ik een podcast die ik super interessant vond. In plaats van te wachten tot ik die kan gebruiken voor iets, denk ik dat het zinvol kan zijn om daar nu gewoon een paar inzichten uit te delen en een paar bedenkingen bij te schrijven.
In de aflevering van De Rudi & Freddie Show, de wekelijkse podcast van De Correspondent met historicus en auteur Rutger Bregman en onderzoeksjournalist Jesse Frederik, van 8 juli 2022 spreekt Bregman met journaliste Lynn Berger over het nakende zorginfarct. Dat klinkt akelig, maar dat is ook echt wel akelig. Ze bespreken eigenlijk een nieuw boek van Berger, getiteld Zorg. Een betere kijk op de mens. Dat boek komt binnenkort uit, en zoals de gewoonte is op de podcast worden andere medewerkers van De Correspondent altijd even uitgenodigd om dan wat meer te vertellen over hun werk.
Lynn Berger werkt al een paar jaar rond het thema Zorg op de site. Ze deed o.a. een heel mooie reeks over het gezin (De tweede) en een prachtige reeks interviews met zorgverleners genaamd De zorgzamen.*
Ik ga gewoon door een aantal dingen gaan die in de podcast ter sprake kwamen die ik leerrijk, interessant of verrassend vond, en die ik graag wil delen. Maar ik raad heel erg aan om de aflevering gewoon te downloaden of op je smartphone open te zetten en een afwasje of een wandelingetje met dit mooie gesprek in je oren te doen.
Lees verder111. Waarom censureert de vrt oude afleveringen van F.C. De Kampioenen?
l
Het is weer zover: CANCEL CULTURE! POLITICAL CORRECTNESS GONE MAD! Mogen we nog íets zeggen, misschien?
Een storm in een glas water, maar een storm die ons iets vertelt over de manier waarin we in onze samenleving met waarden en de daarbij horende normen omgaan. En dus: interessant voor ons om eens te bekijken.
Waar gaat het over? De vrt besliste om 16 van de 273 aflevering van de langlopende komische serie F.C. De Kampioenen niet langer uit te zenden. Ik zeg ‘de vrt’, maar eigenlijk is het niet de openbare instelling zelf die daarvoor koos, maar de programmacharterraad van de vrt, die bestaat uit tv-makers en die op basis van klachten van kijkers naar programma’s kijkt en checkt of ze wel overeenkomen met het charter van de vrt.
Dat charter vind je gewoon op de website van de vrt. Dat is immers een publieke instelling, en die wordt betaald met belastinggeld, en dus is het logisch dat burgers een beetje mee kunnen volgen hoe dat geld besteed wordt. Je vindt het charter hier.
Lees verder
Factotum 