72. Ken je… 48 dingen met een D?

Harry Potter Umbrella door deakazu @ deviantart

Dadaïsme, ken je dat? De kans is heel groot dat de naam je niks zegt – dadaïsme, het klinkt als een vreemde religieuze sekte waarbij volwassen in babytaal spreken om dichter bij hun goddelijke oorsprong te komen of zoiets. Maar je kent ongetwijfeld resultaten van het dadaïsme. Een pissijn bijvoorbeeld. Een BOEM! PAUKENSLAG! Of, geïnspireerd door de beweging: een mosselpot.

Dadaïsme was een heel rebelse kunststroming aan het begin van de 20^e eeuw. Ze kwam op samen met dingen als kubisme (denk die vreemde uit driehoeken bestaande vrouwen van Picasso [x]), surrealisme (al die smeltende horloges in het werk van Dalí [x] of de pijp van Magritte [x]) en mijn geliefde Italiaanse futurisme (van mijn thesis).

49. Wat doen we met dode lichamen?

Gedateerde schedels, in het ossuarium van het 15e-eeuwse Neamt klooster in Roemenië

Allereerst: we gooien hen niet zomaar weg. Dat lijkt misschien een vreemde opmerking om te maken, maar dat is het helemaal niet. Wanneer dieren rouwrituelen of begrafenisrituelen tentoonspreiden, dan is dat altijd wetenschappelijk nieuws, en met reden: om de dood te kunnen herkennen als een moment waarrond je moet stilstaan, om er rituelen rond op te bouwen, heb je symbolen nodig. En om symbolen te kunnen maken, delen en begrijpen, heb je taal nodig.

Onze voorouders begrepen al dat de dood een belangrijk iets was:

40. Hoe kunnen atomen een mens gelukkig maken?

Epicurus

“Geluk is een goede maaltijd met goede vrienden aan een lange tafel onder een olijfboom.” Zo omschreef ooit een professor ons de filosofie van Epicurus (341 – 270 BCE*). Hoewel het allemaal natuurlijk wat ingewikkelder ligt dan dat, is dit wel de zin die mij het best is bijgebleven wanneer het over deze Griekse wijsgeer gaat, omdat ze tegelijk voor de hand liggend en perfect correct is.

32. Waarom danst Shiva?

Shiva (c) RAM75

Niet omdat hij op zijn walkman de soundtrack van Guardians of the Galaxy heeft staan, dat is zeker. Hoewel ik er van overtuigd ben dat Shiva Guardians of the Galaxy, en in het bijzonder de soundtrack ervan, ten zeerste kan appreciëren. Shiva is dat type god.

Welk soort god? Wel, het soort god dat dingen al dansend vernietigt,

12. Fujiyama-wa?

Fujiyama met het Kawaguchiko-meer en bloeiende sakura in de voorgrond.

Fujiyama Mama is een rock-‘n-roll nummer van Wanda Jackson uit 1957. Niet dat het van een geniale lyrische kwaliteit is: deze lijnen zullen nooit naast het oeuvre van Cave, Cohen of Dylan komen te staan:

Well, you can say I’m crazy, so deaf and dumb
But I can cause destruction just like the atom bomb!

‘Cause I’m a Fujiyama Mama
And I’m just about to blow my top
Fujiyama-yama, Fujiyama
And when I start you up, there aint nobody gonna make me stop! [x]

Maar de lyrics geven wel een idee van wat die Fujiyama is: iets vernietigends, dat kan ontploffen en geen mens kan tegenhouden? Mmmmm… Yup. Een vulkaan.

11. Killer Kali?

Een goede reden om twee keer na te denken voor je vindt dat Jezus te ongeloofwaardig is om goed te zijn.

Kali (ook wel geschreven, omdat we graag moeilijk doen, als Kalii of Kalika) is een godin. Uit het hindoeïsme. Als u nu denkt: Och, dat verklaart veel aan die rare foto hierboven... dan bent u fout. Verklaart niks.

8. Wat viert een Sing-Sing?

Singing in Wabag, Papua-Nieuw Guinea

Sommige namen spreken tot de verbeelden: pow wow was daar een voorbeeld van, en de Sing-sings in Papoea-Nieuw Guinea blijken nauw verwant, en even interessant.

7. ¿Qué pasa con las calacas?

This was taken at a street faire dur Dia de Los Muertos in Oaxaca, Mexico.

Het is nog ver eer we aan die sombere grijze novemberdagen komen waarop we met z’n allen naar kerkhoven stromen met potten chrysanten en het oprechte maar tot mislukken gedoemde voornemen om dit jaar wat vaker onkruid te gaan uittrekken, maar de wolken zijn er, en als ik aan de Dia de los Muertos denk, de Mexicaanse Dag van de Doden, dan denk ik sowieso eerder aan sombrero’s en tequila dan aan gebak en sjaals.