111. Waarom censureert de vrt oude afleveringen van F.C. De Kampioenen?

l

Het is weer zover: CANCEL CULTURE! POLITICAL CORRECTNESS GONE MAD! Mogen we nog íets zeggen, misschien?

Een storm in een glas water, maar een storm die ons iets vertelt over de manier waarin we in onze samenleving met waarden en de daarbij horende normen omgaan. En dus: interessant voor ons om eens te bekijken.

Waar gaat het over? De vrt besliste om 16 van de 273 aflevering van de langlopende komische serie F.C. De Kampioenen niet langer uit te zenden. Ik zeg ‘de vrt’, maar eigenlijk is het niet de openbare instelling zelf die daarvoor koos, maar de programmacharterraad van de vrt, die bestaat uit tv-makers en die op basis van klachten van kijkers naar programma’s kijkt en checkt of ze wel overeenkomen met het charter van de vrt.

Dat charter vind je gewoon op de website van de vrt. Dat is immers een publieke instelling, en die wordt betaald met belastinggeld, en dus is het logisch dat burgers een beetje mee kunnen volgen hoe dat geld besteed wordt. Je vindt het charter hier.

95. Zijn boerka’s en niqabs een aanslag op onze vrijheid?

 

Geen idee waarom hier een mooie foto van een zeekoe staat? Don’t worry, you will. Voor wie foto’s wil van onvrije vrouwen die een aanslag plegen op onze vrijheid: scroll voorbij de vijftien kilometer tekst voor een heleboel foto’s onderaan. Spoiler alert: u zal vrouwen zien die geen brood kunnen kopen.

 

Deze week, terwijl ik hard aan het schrijven was aan mijn cursus voor het 6^e jaar volgens het Nieuwe Leerplan Versie 2.0, passeerde deze headline mij, maar ze bleef hangen: Gezichtsbedekkende kledij als boerka of nikab is een aanslag op onze vrijheid, geen bewijs ervan.

Dat vind ik dan razend interessant, want dit is iemand die blijkbaar weet wat vrijheid is. Zelf ben ik daar helemaal niet uit, dus ik heb doorgeklikt (en bewezen dat ik zeer gevoelig ben aan clickbait) en het artikel in mijn favorieten gezet om het eens te lezen op een rustig moment. Dat blijkt dan een vrijdagavond te zijn na een gezellige babbel met een goede vriend over o.a. vrijheid en verlichting, en hoe autonomie ons allemaal heel erg angstig maakt.

Het blijkt een opiniestuk van politicus Maurits Vande Reyde, die voor Open-VLD zetelt in het Vlaams Parlement. Extra interessant, want laten liberalen degenen zijn die onze samenleving bij uitstek rond onze burgerlijke vrijheden (vrijheid van meningsuiting, vrijheid tot organisatie, godsdienstvrijheid e.d.) willen organiseren.

90. Is een politiek cordon sanitaire per definitie ondemocratisch?

 

Nah jah, superveel nuances in die vraag, toch? Maar niet onbelangrijk: een cordon sanitaire is niet noodzakelijk politiek, en het verschil tussen een idee en de uitwerking van een idee kan heel groot zijn – vraag maar aan mijn broers epische kiwibeeldhouwwerk (hint: leek niet op een kiwi).

Punt is dat veel mensen praten over het cordon sanitaire alsof het allemaal superhelder en duidelijk is, maar dat is helemaal niet het geval.

Laten we dan maar onderduiken in de wondere wereld van de 20^e eeuwse Belgische politiek!

87. Wat kan ik Ignacio geven als Secret Santa?

Reading door Matthew Eaton

 

Sinds vorig jaar we er een nieuwe, bescheiden traditie bij aan ‘onze tafel’ in de leraarskamer. (Tafels in leraarskamers verdienen hun eigen blogpost, dus ik wijd niet verder uit.) We zwieren een inschrijvingsblad op tafel, laten een website namen trekken en wisselen goedkope geschenkjes met veel liefde en een kwinkslag uit. Mijn grootste vrees was om iemand te hebben die ik graag heb (en waar ik dus iets echt oprecht tofs voor zou willen vinden) maar niet zo goed ken, maar na wat onderling wisselen omwille van deftige redenen (zijn vrouw had hem getrokken, en dat is voor niemand een toffe verrassing) kreeg ik Ignacio, die ik graag heb en goed genoeg ken.

Ignacio vindt het marginaal dat ik ananas uit blik eet uit het blikje, bakt alsof hij een seizoen van The Great British Bake Off heeft gewonnen en heeft de energie van een Duracell-konijn. Hij is geen fan van stationsromans of superheldenfilms, en is zo clever en grappig dat het goed is dat ik hem ooit drie dagen dofellendig ziek gezien heb want anders zou ik waanzinnig geïntimideerd zijn. MAAR! Hij houdt, net als ik, van lezen en dingen bijleren. Dat hebben we gemeen met elkaar: de hele wereld is één grote wonderbaarlijke plek waarin werkelijk ALLES interessant kan zijn.

Dus achter de break zit zijn geschenk, maar ik ben er zeker van dat hij het wel zal willen delen met iedereen die over deze post struikelt (en anders heeft hij geen keuze dus pech): 52 interessante artikels over onze wonderbaarlijke wereld, soms met extra links naar filmpjes en podcasts (die hij niet gaat beluisteren, maar you can’t blame a girl for trying), altijd met een playlist van vijf toepasselijke liedjes.

Have fun in 2019!

76. LOL, Gwendolyn Rutten, wat?!

Vanochtend werd ik wakker met, zoals altijd, het journaal op Radio 1. En voor het eerst voor zover ik me kan herinneren hoorde ik iets van Gwendolyn Rutten, voorzitter van Open-VLD, waar ik het mee eens was. Wat, als ik daar nu even bij stil sta, bijzonder vreemd is: dat ik als ethisch liberaal eigenlijk zelden of nooit iets hoor van de voorzitter van de liberale partij waarvan ik denk Ja, Gwendolyn, daar heb je een punt.

Het punt was: we moeten de subsidies voor georganiseerde religies afschaffen. De reden: scheiding van kerk en staat. Wie mijn vorige blogpost gelezen heeft, weet dat ik daar voor ben.

Maar dan kwam het tweede luik van haar wekelijkse poging Open-VLD in het nieuws te brengen: ze wil ook alle Diyanet-moskeeën laten onderzoeken, en sluiten als er propaganda voor de Turkse overheid te vinden is.

Waarop ik luid moest lachen, en tegen mijn plafond riep: Wat? Gwendolyn? Wat?!

74.Wat is er mis met…? Enkele objectieve kanttekeningen bij “Links kan gewoon niet tegen zijn verlies”.

Normaal gezien houd ik me aan de grenzen van deze blog: ik kies een onderwerp, meestal iets levensbeschouwelijk of uit het brede veld van de kunst, en probeer heel kort en bondig en met lekker veel diverse bronnen iets zinvols te vertellen hierover. In mijn achterhoofd zitten mijn leerlingen, van een derde economie tot een zesde sociaal-technische wetenschappen. Het idee is om laagdrempelig te zijn maar niet kinderlijk, informatief maar toch ook een beetje leuk om te lezen.

Daardoor sneuvelen veel ideeën bij voorbaat. Heel vaak kriebelt het om iets breed maatschappelijks te bespreken of een concrete uitspraak, of ergens mijn eigen licht over te laten schijnen, maar dan houd ik me in en vloek ik een beetje op Facebook. Maar toen ik gisteren struikelde over dit interview, bedacht ik me dat objectief zijn net heel erg nuttig kan zijn om een subjectief punt te maken.

Mijn subjectieve punt is dit: Maarten Boudry is een slechte filosoof (in dit interview), en zegt ethisch onverantwoorde dingen.

En hier volgt mijn objectieve analyse. [Ik ga me beperken tot Boudry’s aandeel in het interview, want alleen hij moet zich aan filosofische standaarden houden, en tot wat er in dit interview neergeschreven staat. Hopelijk heeft hij zelf niet alles exact gezegd zoals het er staat, en geen toestemming gegeven dit zo te publiceren.]

 

 

Politiek correctheid: Een haperende plaat

De Profundis

De media krijgt het dezer dagen eens zo hard te verduren. Dat men vanuit een rechts-conservatieve hoek  de media vaak viseert als een links, politiek correct vehikel is al langer geweten. Dat is absoluut geen lokaal fenomeen. Denk maar aan de scheldtirades van de Republikeinse presidentskandidaten, die steevast afkomen met de bias van de “liberal media”. Ook in onze buurlanden is vaak te horen dat de media niet zegt waar het op staat, al heb je, bijvoorbeeld in het Verenigd Koninkrijk talrijke tabloids die op vrij ongefundeerde wijze aan berichtgeving doen. De gebeurtenissen in Keulen en Stockholm hebben de discussie over de rol en de toon van de media (de facto de meeste kranten en onze openbare omroep) nog verder doen oplaaien. De politie heeft informatie achtergehouden, de media heeft niet klaar en duidelijk gezegd waar het op staat: Vluchtelingen zijn probleemzoekers.

Het verwijt dat politiek correctheid een rem zet…

View original post 910 woorden meer

55. Est-ce que #jesuisatena?

Atena Farghadani

Selectieve verontwaardiging. In een tijdperk van twitter en tumblr en instant alles, zijn we daar heel erg goed in geworden. Iemand misspreekt zich of gebruikt een term die aanstootgevend is, en binnen het uur wordt er om ontslag gevraagd en met represailles gedreigd, tot er een afdoende deemoedige verontschuldiging komt. En wanneer een handvol dwazen een aanslag plegen in Parijs, komen zelfs de notoir asociale Merkel en haar internationale poëziealbum op straat.

Maar cartoonisten werken zich dagelijks in nesten, in landen waar ze niet verheerlijkt worden als verdedigers van de waarden van de verlichte westerse staat, maar waar kunst nog bekeken wordt als wat het is: subversief, gevaarlijk, potentieel revolutionair. Waar de daad van pen op papier te zetten niet gewoon een beetje symbolisch puberaal pestgedrag is, zoals in het geval van de cartoonisten van Charlie Hebdo, maar een echte daad van verzet.

Landen zoals Iran. Kunstenaars zoals Atena Farghadani.

46. Wat valt er te zeggen over Charlie Hebdo?

(c) Jacky Naegelen/Reuter

Veel. Dit is een roundup van een aantal interessante en minder interessante artikels n.a.v. de aanslagen op het hoofdkwartier van het Franse satirische magazine Charlie Hebdo. Het is een vertrekpunt, niet het alfa en omega.