“Je hebt zo van die mensen die Elbow niet goed vinden. Aan hen zal Courting the squall van Guy Garvey niet besteed zijn, niet zozeer omdat het een doorslagje is van de band, maar omdat Garveys stem nu eenmaal zo herkenbaar is dat het in eerste instantie moeilijk is om zijn soloplaat op de eigen merites te beoordelen. Wie dat wel doet ontdekt al gauw een avontuurlijke, veelzijdige plaat, die soms aanleunt bij de welbekende sound van de ambachtelijke Britten, maar vooral compacter, puntiger en springerig klinkt. Op opener Angela’s Eyes spat de speelvreugde er af, ondersteund door schelle synthesizer, op Harder Edges en Belly of the Whale zorgt een blazersectie voor joie de vivre. Af en toe klinkt Garveys hoofdbezigheid hard door. Maar eerder dan te puren uit de opzwepende bombast van The Seldom Seen Kid of de zweverige schoonheid van The Take Off and Landing of Everywhere doet het nog meest denken aan de vroegere platen, met name Asleep in the back en A cast of thousands, zoals op Unwind of Juggernaut. Guy Garvey doet wat van hem kan verwacht worden, sfeer scheppen als geen ander, met zijn karakteristieke stem, zijn prachtige teksten en muzikale warmte. Dat maakt van Courting the squall een van de beste albums van het voorbije jaar. Jammer dat net zijn concert niet kon doorgaan door de lockdown van Brussel.”
Bron: 2015: Albums 5-1