81. Wat zei Kanye West (fout) over slavernij? (En waarom zouden we er van wakker moeten liggen?)

Niet Kanye West, maar prediker, feministe, ontsnapte slaaf en HELDIN Sojourner Truth.

Normaal gezien ging ik vandaag een blogje schrijven over slakken, want ik heb deze week ontdekt dat er kannibalistische naaktslakken zijn en wie mijn blogje een beetje kent, weet dat niks mij vrolijker maakt dan weetjes over beestjes.

Maar terwijl ik mijn portie nieuws van de ochtend verorberde, bedacht ik me dat de hele Kanye-handel wel erg veel aandacht kreeg, en precies het soort aandacht waar ik me aan erger: inhoudsloze aandacht. Veel dingen à la ‘Kanye West zegt dat slavernij een keuze was’ en ‘Wat is er mis met Kanye West?’. Maar eigenlijk niks over de kern van de zaak: waarom een rijke, succesvolle minderheidsvertegenwoordiger als West, een zelfverklaarde Black Jesus, zijn eigen roots vertrappelt in een poging ‘vrij’ te lijken.

 

Eleonora van Aquitanië

De tand des tijds

Eleonora van Aquitanië

Geschiedenis was gedurende een lange periode overheersend een zaak van en voor (en over) mannen. Daarmee is niet gezegd dat vrouwen geen cruciale rol hebben gespeeld in het verleden. Alleen was het hoofdpodium lange tijd hoofdzakelijk een zaak van mannen (zelfs letterlijk, gezien het feit dat vrouwenrollen in pakweg de toneelstukken van Shakespeare door jonge knapen werden gespeeld). Maar de geschiedenis kent ook voorbeelden van sterke vrouwen die de tand des tijds zonder enige moeite hebben doorstaan. Eleonora van Aquitanië (1122-1204) is ongetwijfeld een van hen.

Van most eligible bachelorette tot koningin (in twee delen)

Reeds in haar tienerjaren kwam Eleonora in het centrum van de Europese politiek te staan. Na de dood van haar vader, hertog Willem X van Aquitanië, werd zij toevertrouwd aan de koning van Frankrijk Lodewijk VI, bijgenaamd Le Gros (De dikke), die meteen een opportuniteit zag door haar uit te huwelijken aan…

View original post 1.518 woorden meer

72. Ken je… 48 dingen met een D?

Harry Potter Umbrella door deakazu @ deviantart

Dadaïsme, ken je dat? De kans is heel groot dat de naam je niks zegt – dadaïsme, het klinkt als een vreemde religieuze sekte waarbij volwassen in babytaal spreken om dichter bij hun goddelijke oorsprong te komen of zoiets. Maar je kent ongetwijfeld resultaten van het dadaïsme. Een pissijn bijvoorbeeld. Een BOEM! PAUKENSLAG! Of, geïnspireerd door de beweging: een mosselpot.

Dadaïsme was een heel rebelse kunststroming aan het begin van de 20^e eeuw. Ze kwam op samen met dingen als kubisme (denk die vreemde uit driehoeken bestaande vrouwen van Picasso [x]), surrealisme (al die smeltende horloges in het werk van Dalí [x] of de pijp van Magritte [x]) en mijn geliefde Italiaanse futurisme (van mijn thesis).

68.2 I Appear Missing

still uit de promoclip voor I Appear Missing

Toen Josh Homme zijn band Queens of the Stone Age doopte, wilde hij muziek maken waar vrouwen op konden dansen. Trance robot music for girls, dat was het plan.[x] Maar hoewel QOTSA altijd een sexy vibe heeft, en er heel wat nummers in haar oeuvre zitten die gewoon een excuus zijn om eens lekker luid lawaai te maken, is er altijd iets van de woestijn van Kyuss in de muziek van Homme & co blijven hangen: iets van eenzaamheid en isolement, iets van duisternis en mysterie, iets van ruwe ongepolijste menselijkheid.

Nergens is die grove korrel duidelijker dan op … Like Clockwork, het 6e studioalbum van Queens of the Stone Age uit 2013. En nergens hangt de desolate omtrek van de woestijn groter over een song heen, dan in I Appear Missing.

61. Hoeveel Frida’s zijn teveel Frida’s?

Frida Kahlo, Las dos Fridas, 1932

Las dos Fridas is een werk uit 1939. Het is gemaakt van olieverf op een vierkant doek dat tien centimeter langer is dan ik, en het hangt momenteel in de permanente collectie van het Museo de Arte Moderno in Mexico City. Het is het eerste monumentale werk van kunstenares Frida Kahlo.

Tot zover de objectieve informatie. Maar wat IS het?

56. Ken je….? 35 dingen met een C

cyanide and happiness

Dingen met een c: citroen, cellulitis, cinema, Cumberbitch.

Oh! Laten we daarmee beginnen. U dacht misschien dat die Cumberbitch een spelfout was? Nee hoor!

55. Est-ce que #jesuisatena?

Atena Farghadani

Selectieve verontwaardiging. In een tijdperk van twitter en tumblr en instant alles, zijn we daar heel erg goed in geworden. Iemand misspreekt zich of gebruikt een term die aanstootgevend is, en binnen het uur wordt er om ontslag gevraagd en met represailles gedreigd, tot er een afdoende deemoedige verontschuldiging komt. En wanneer een handvol dwazen een aanslag plegen in Parijs, komen zelfs de notoir asociale Merkel en haar internationale poëziealbum op straat.

Maar cartoonisten werken zich dagelijks in nesten, in landen waar ze niet verheerlijkt worden als verdedigers van de waarden van de verlichte westerse staat, maar waar kunst nog bekeken wordt als wat het is: subversief, gevaarlijk, potentieel revolutionair. Waar de daad van pen op papier te zetten niet gewoon een beetje symbolisch puberaal pestgedrag is, zoals in het geval van de cartoonisten van Charlie Hebdo, maar een echte daad van verzet.

Landen zoals Iran. Kunstenaars zoals Atena Farghadani.

52. Wie is Malala?

Ze wilde dokter worden, maar nu wil ze dokter zijn van haar hele land: president van Pakistan worden, is haar doel. Als kind stal ze dingen, al weet ze nog steeds niet goed waarom. Op haar tiende was ze verslingerd aan Twilight. Ze draagt haar haren graag lang.

50. Ken jij…? 17 dingen die beginnen met een B.

Er zijn zo van die vragen die zelfs ik liever niet stel, zoals “Waar is 85% van de ruimte?” en “Waaruit bestaat de aarde?” Maar andere mensen doen dat wel, en soms vinden ze zelfs een antwoord.

42. Wat is zo verwarrend aan Confucius?

ALLES! Om te beginnen: zijn naam. Confucius is een latinisering van Kǒng Fūzǐ of K’ung-fu-tzu, wat ‘meester Kong’ betekent, maar eigenlijk heet hij Kong Qiu of K’ung-tzu. WAT?! Waarom al die namen? Wel, omdat het overzetten van Chinese karakters naar westerse letters geen klein bier is, en er verschillende methoden zijn [x]. En elk van die methoden levert een voor ons radicaal andere naam op. Laten we het dus maar bij de Latijnse versie houden: Confucius, de grondlegger van het confucianisme.