102. Waarom is integreren in een nieuwe (sub)cultuur zo moeilijk?

DE scène uit Pride & Prejudice die menig vrouwenhart deed sneller slaan: OOGCONTACT! HANDCONTACT! *swoon*

 

Iets met normen en waarden, dat hoor je toch regelmatig: ze moeten zich aanpassen aan onze normen en waarden; ze moeten onze cultuur respecteren. Dat soort dingen. Het lijkt voor de hand liggend: als je bij iemand thuis wordt uitgenodigd, dan pas je je aan aan de gewoonten van dat huis. Boom, discussie gedaan.

Maar is dat wel zo gemakkelijk? En hoe weet je wat de gewoonten van het huis zijn als je nooit fouten mag maken zodat je kan bijleren? (En wat is dat met die foto’s uit Pride and Prejudice van Joe Wright?)

Om die vragen te beantwoorden moeten we eventjes eerst een omweg maken langs het idee van moraliteit, en hoe dat werk op het niveau van een samenleving.

 

62. Hoe werkt terrorisme?

Het werkt alleszins beter met beeld, dus voor dit artikel: geen foto, geen filmpjes, geen beelden. Wel: uitleg. Knowledge is power, enzo.

37. Hoe maak je van egoïsme een aanvaardbare politieke theorie?

Ayn Rand

Amerikaanse politiek is een beetje anders dan, bijvoorbeeld, de Belgische. Waar wij soms maandenlange onderhandelingen hebben over coalitieakkoorden die zorgen voor een balans tussen verschillende visies op politiek maar die ook de peper uit zo’n politiek programma halen, heeft men in de V.S. een winner takes all-systeem. In dat systeem krijgt de partij die de meerderheid (50+1) van de stemmen heeft, het presidentschap. Daardoor zijn er eigenlijk maar twee échte partijen in de V.S., die het telkens tegen elkaar opnemen. Maar er zijn niet maar twee visies op politiek, ook niet in de V.S. En dit betekent dat je als Amerikaan heel goed moet weten aan wie je je stem geeft voor je het hokje binnenwandelt, want een partijprogramma dekt de lading vaak helemaal niet.