still uit de videoclip voor Wanderlust
Wanderlust is één van die Duitse woorden die inherent onvertaalbaar zijn. Niet omdat je geen vertaling zou kunnen bedenken – doolverlangen, dwaalgoesting – maar omdat in de klank van het woord, in de manier waarop de letters zich om je tong krullen (of je tong zich om de letters krult) een heel universum vervat zit. Lees verder
Een Rohingya-vrouw loopt met een parasol door het vluchtelingenkamp. (Reuters/ Minzayar)
Als je de Vlaamse pers mag geloven, en bij uitbreiding het gros van de Europese, dan zitten alle vluchtelingen momenteel hier. We worden ‘overspoeld’, het is een ‘tsunami’, de grootste vluchtelingencrisis sinds de Tweede Wereldoorlog. En we ontdekken dat allemaal nu pas, de laatste maanden.
De waarheid is altijd een beetje complexer. Vluchtelingen, mensen die dus hun eigen streek ontvluchten omdat de kwaliteit van leven er te laag is of totaal onbestaande, zitten meestal in hun eigen land. Lees verder
Gedateerde schedels, in het ossuarium van het 15e-eeuwse Neamt klooster in Roemenië
Allereerst: we gooien hen niet zomaar weg. Dat lijkt misschien een vreemde opmerking om te maken, maar dat is het helemaal niet. Wanneer dieren rouwrituelen of begrafenisrituelen tentoonspreiden, dan is dat altijd wetenschappelijk nieuws, en met reden: om de dood te kunnen herkennen als een moment waarrond je moet stilstaan, om er rituelen rond op te bouwen, heb je symbolen nodig. En om symbolen te kunnen maken, delen en begrijpen, heb je taal nodig.
Onze voorouders begrepen al dat de dood een belangrijk iets was: Lees verder
Factotum 