85. Wat is secularisme (allemaal) (niet)?

 

De laatste dagen was het weer een buzzword van jewelste: secularisatie, secularisme, de seculiere staat. Met dank aan Bleri Lleshi en barones Mia Doornaert. Die laatste zou weleens het nieuwe hoofd kunnen worden van het Vlaams Fonds voor de Letteren, en die eerste had zoiets van: Ah nee, dan ben ik weg. De reden?

De lage racistische en islamofobe opinies die Doornaert de wereld instuurt stroken niet met mijn literair engagement. Ik kan en wil niet deel zijn van een organisatie met iemand zoals Doornaert als voorzitter. [x]

Dat was de Facebook post van Lleshi die op 16 juli de bal aan het rollen bracht.

Ik wil heel graag die aantijging onder het licht houden, omdat ik het eerder al over islamofobie had op mijn blog en over barones Mia Doornaert, maar daarvoor moet ik eerst een paar andere termen uitleggen.

Secularisme, bijvoorbeeld, het concept waarmee Doornaert zichzelf zal verdedigen (zoals ze in het verleden al deed) tegen aantijgingen van islamofobie en xenofobie. Maar… wat is dat nu precies?

33. Hoort wie klopt daar kind’ren?

Een man verkleed als Perchten in Innsbruck, Oostenrijk. (c) Dominic Ebenbichler

’t Is alleszins niet de goede Sint, integendeel. Voor Sinterklaas zijn intrede deed in de Europese folklore, afgeleid van een echte heilige uit Turkije, was het Zwarte Piet die in het hartje van de winter rondsloop over de daken. Wel, niet echt Zwarte Piet: Krampus, de voorloper van onze jolige maar betwiste Moorse vriend, is immers een bovennatuurlijk wezen, en geen kindervriend die mandarijntjes gooit.