Bovenstaand filmpje is een visuele illusie, gecreëerd voor een competitie in 2010. Het bootst een experiment uit de jaren ’90 na van experimenteel psycholoog en cognitief wetenschapper Daniel Simons en onderzoekspsycholoog Christopher Chabris, genaamd ‘De onzichtbare gorilla’. Er is zelfs een hele site geweid aan dit fenomeen: The Invisible Gorilla.
Het experiment toont ons dat wanneer we gefocust zijn op één aspect van het beeld voor ons, we andere details missen: we merken niet dat de kleding van één van de spelers in het filmpje verandert, dat er iemand verdwijnt of dat de kleur van de gordijnen plots anders is. Meer nog: 60% van ons missen de gorilla die plots het spel verstoort volkomen .
De onderzoekers gebruiken voor dit fenomeen de term inattentional blindness: omdat onze aandacht elders is, creëren we blinde vlekken. Het is de letterlijke versie van tunnelvisie: wanneer we zo gefocust zijn op één aspect van ons leven, van onze relatie, van een discussie of probleem… dat we de rest gewoon niet meer zien. Dit fenomeen verklaart ook waarom we ons zo gemakkelijk laten vangen door goocheltrucs: we zijn zo gefocust op de beweging van de kaarten, de handen van de goochelaar… dat we blind zijn voor de tientallen trucjes die vlak onder onze neus gebeuren.
Het is nog maar eens bewijs van het feit dat onze zintuigen ons vaak in de steek laten. Wij denken vaak dat we de wereld zien en ervaren zoals die is. Maar onze eigen bijdrage aan onze perceptie van de wereld is niet gering: alleen al door aandacht op iets te vestigen, verandert de wereld om ons heen. Waar wij kijken, en waar onze hersenen zich op concentreren, is wat in onze wereld het belangrijkst is en wordt.
In onze perceptie is er geen gorilla.
Een vreemde gedachte, toch? Wat ontsnapt er nog aan ons denken en begrijpen?
Een gedachte over “10. Wat is ‘the monkey business illusion’?”