6. Waarom Clyde, Bonnie?

Bonnie Parker wordt geboren in 1910 in Rowena, Oregon. Dat is een boerengat. Heden ten dage woont daar 148 man. In Bonnies tijd was er zelfs geen postkantoor – dat werd gesloten in 1916, 5 jaar nadat het geopend werd. [x] Wanneer ze vijf jaar is sterft haar vader Charles, die metselaar was, en verhuist ze naar haar grootouders in Clement City, Michigan. Daar zijn ze nu met 438. Een ware grootstad!

Bonnie is een intelligent meisje: ze studeert graag, en excelleert in taal: ze wint prijzen voor spelling, spreken en schrijven; en schrijft in haar vrije tijd poëzie, waaronder The Story of Suicide Sal en later, in 1931, The Trail’s End dat – om redenen die duidelijk worden wanneer je de tekst leest – ook weleens The Story of Bonnie & Clyde genoemd wordt.

Veertien dagen voor ze 16 wordt, huwt ze desondanks met de charmante Roy Thornton, waarvan ik alleen vermoed dat hij charmant is, omdat hij niks doet om dit te bewijzen: na een jaar pakt hij zijn biezen, en wanneer hij twee jaar later weer verschijnt pleegt hij prompt een bankoverval. Bonnie is dan 19.

In 1930, Bonnie is 20 jaar oud en een crappy echtgenoot en een ontslagbrief rijker, wordt ze door een minder dan snuggere vriendin voorgesteld aan… Clyde Barrow. De provinciale Bonnie valt blijkbaar als een blok voor ‘man-van-de-wereld’ Clyde, in werkelijkheid helemaal geen Warren Beatty [x] maar een soort Ryan Reynolds van den Aldi. [De bekendste foto van Bonnie & Clyde, deze speelse romantische ‘pas op ik schiet je in de buik’-pose, toont dat Bonnie zelf ook niet meteen Beyonce was.]

Clyde Chestnut Barrow was de vijfde van zeven kinderen (we weten sinds Frozen dat jongere kinderen uit kroostrijke gezinnen nooit veel goeds in hun mars hebben [x]) uit een arm boerengezin. Niet dat er toen andere soorten boerengezinnen waren, Clyde groeit immers op midden in de Depressie, de periode waarin ook de beruchte Prohibiton Laws van kracht waren. In 1930, het jaar waarin Bonnie en Clyde ontmoeten, vindt de eerste van drie grote droogteperiodes plaats, die grote delen van Noord-Amerika in zandvlaktes verandert, de zogenaamde Dust Bowls. Om maar te zeggen: The Great Gatsby, it ain’t.

Eén jaar ouder dan Bonnie, was Clyde al in 1926 in aanraking gekomen met het gerecht, voor o.a. het bezitten van gestolen kalkoenen. Jawel. Ik ga er nu even voor mijn eigen plezier van uit dat het levende, boze kalkoenen waren [x]. Hij zag er toen nog blozend en onschuldig uit, zoals zijn mugshot bewijst. Vier jaar en een heleboel escalerende criminele feiten later slaat hij een celgenoot dood, die hem herhaaldelijk aangerand had. 1930, dus. Het jaar waarin hij Bonnie ontmoet. Het jaar waarin hij zijn eerste moord pleegt. Hij is een crimineel, zij staat chocomelk te maken in de keuken. Het is liefde op het eerste gezicht.

In februari 1932 komt Clyde weer vrij, en vormt prompt met Ralph Fults een bende die zichzelf via overvallen onderhoudt [x]. Hun doel was de gevangenen in Eastham Prison bevrijden, Bane-style [x]. Bonnie ruilt chocomelk maken in voor geweldpleging en diefstal, en wordt zelfs in april van datzelfde jaar aangehouden bij een mislukte overval, maar komt na een paar maanden weer vrij. Wat volgt zijn twee jaren van constante geweldplegingen, overvallen en moorden. De bende van Clyde Barrow doodt 11 ordehandhavers, waaronder een aantal politieagenten, en een hele rits burgers. Bonnie is betrokken bij de meeste van de overvallen, al is haar rol niet altijd duidelijk: bij een schermutseling in Grapevine, waar een aantal doden vallen, schilderen de kranten haar af als een koelbloedige killer. Ooggetuigen beweren dan weer dat Parker naar de gewonden liep om te helpen, en niet om het genadeschot toe te dienen.

In 1934 slaagt Clyde in zijn opzet om Eastham Prison binnen te breken [x]. Niet veel later, op 23 mei 1934 worden hij en Bonnie in een hinderlaag gelokt door vier Texaanse agenten. Ze openen het vuur op Bonnie & Clydes wagen, en schieten er 130 kogels op af, nog voor de wagen bij hen in de buurt komt. Wie wil weten hoe dat eruit ziet… zo dus.

Bonnies lichaam telt 26 kogelgaten.

Het verhaal van Bonnie & Clyde is legendarisch, niet in het minst dankzij de prachtige maar bloederige film van Arthur Penn, die eindigt – net als de echte Bonnie en Clyde – in een orgie van bloed en geweld. Maar er zijn ook minder gepaste uitingen van fascinatie. Georgie Fames easy listening ballad uit 1968, bijvoorbeeld, getiteld The Ballad of Bonnie & Clyde, geïnspireerd door Penns film maar met een bizarre, zomers ragtime-vibe die hoegenaamd niet past bij het onderwerp. Met lyrics als “Now one brave man-he tried to take ‘em alone / They left him Iyin’ in a pool of blood, / And laughed about it all the way home.” is het geen wonder dat de radiohit ook voor wat gefronste wenkbrauwen zorgde. Maar de meeste klachten hadden te maken met het feit dat de tekst… spoilers bevatte voor de film. Een beetje zoals dat liedje over die ijsberg en dat schip, hoe ging dat ook weer? [Zo.]

Wilt u mee genieten? Bovenaan vind je Georgie Fames prachtige liedje, geïnspireerd door het tragische leven van een meisje dat iets van haar leven had kunnen maken, als ze Clyde Barrow niet tegengekomen was.

De vraag blijft dus: Waarom Bonnie? Waarom Clyde?